“Pas maar op. Anders word je net als tante Elly.’ Dat zei mijn moeder voor het eerst toen ik ’n jaar of zes was. Ik stond op dat moment in haar meest chique jurk, met mijn voeten in het enige paar schoenen met hoge hakken dat zij bezat, voor de spiegel op haar slaapkamer en … Lees meer
Hun stemmen klinken als golven. Afwisselend dichtbij en weer ver weg. Herinneringen komen op, vervagen weer. Mijn speech in Faranani, nu bekend als ‘Madiba’s Speech’. Ik sprak voor regeringsleiders over ‘de geest van verzoening’. Een essentiële voorwaarde als we verschillen willen overstijgen en we echt verschil willen maken. Ook zei ik: “I am the Master … Lees meer
Het was kermis in ons dorp en ik had de ‘verrassingsschotel’ gegeten. Zo noemde moeder de restjes van groenten van de afgelopen dagen, die zij verstopte onder een dikke laag kaas. Ik had natuurlijk zo snel mogelijk gegeten, want daarna mochten we samen gaan. Bijten en doorslikken. Nee, niet kauwen! Zo weinig mogelijk proeven van die … Lees meer
‘Ik wil zo graag anders zijn’, zei het meisje tegen het spiegelbeeld. ‘Jij bent per definitie anders dan ik en dat wil ik ook zijn. Anders. Helemaal en totaal anders. Eigenlijk precies het tegenovergestelde van mijzelf. Je zou dat dus het spiegelbeeld van mezelf kunnen noemen. Geef je mij alsjeblieft eens de tip en de … Lees meer
‘Ik wil zo graag zo anders zijn’, zei de vrouw tegen de zee. ‘Ik kom jou vragen hoe ik dat moet doen. Jij weet vast wel hoe dat moet’. ‘Hoezzzzzzzo?’, vroeg de zee. ‘Nou, jij bént altijd anders. Dan ben je eb, dan weer ben je vloed of iets daartussenin. Jouw bewegingen zijn met elke … Lees meer